Katharen in Almere

In Zuid Frankrijk heb ik in Katharenland op een terrasje aan het Canal du Midi een grote channelingdoor gekregen, hoed en leesbrilletje op, rode slobber in de nabijheid ... Ik had de laatste grootmeester van de Katharen “aan de lijn”, die me het één en ander over deze tijd doorgaf. Een stukje van de channeling ging ongeveer als volgt: Na de Katharen kwamen er andere protestantse bewegingen, waaronder die van Luther en Calvijn, maar alleen Johannes Hus had nog contacten met de Bovenwereld. Momenteel is Aravinda in Holland de opvolger van de Katharen.

Op de plank in de huiskamer van Aravinda staan een paar boeken die allemaal op de één of andere manier te maken hebben met de Albigenzen, ook wel Katharen genoemd. Die leefden in Noord Italië, noordelijk Milaan en in Zuid Frankrijk ten noordoosten van Toulouse, rond de stad Albi. Vandaar de naam “Albigenzen”. Het woord Kathaar komt uit het Grieks en betekent “rein, zuiver”. De Katharen waren de reinen, de zuiveren. Het woord “Kathaar” is in het Nederlands het basiswoord voor “ketter”. 

Eén van de boeken Het Heilige Bloed en de Heilige Graal van Baigent, Leigh en Lincoln vertelt over een zoektocht naar de Heilige Graal. Volgens de overleveringen zou dat een beker zijn die tijdens het laatste avondmaal werd gebruikt en waarmee een dag later het bloed van Jezus aan het kruis werd opgevangen. Een beker dus, een ding. Hele volksstammen zijn vervolgens op zoek gegaan naar een beker die de Heilige Graal zou zijn. Nee, zegt hun boek, het gaat niet om een ding, maar over vrouwelijkheid, over een symbool van vruchtbaarheid dat zorgvuldig maar radicaal uit de kerk van Rome is verbannen. Rome aanbidt de Vader en niet de Moeder. De Heilige Graal als symbool voor vrouwelijkheid, dus.

De Da Vinci Code van Dan Brown vertelt ook over de Heilige Graal, maar Brown verpakt zijn verhaal in een gezapige detective. Centraal staat De Priorij van Sion, de middeleeuwse instelling die in 1099 werd opgericht om het geheim van de bloedlijn van Jezus en natuurlijk van diens vermeende nazaten te beschermen. Want dat was volgens Brown en zijn medestanders in feite de Heilige Graal, de bloedlijn van Jezus. Naast een symbool voor vrouwelijkheid is de Heilige Graal nu ook een aanduiding voor de bloedlijn van Jezus.

Javier Sierra, op het oog een kunsthistoricus, heeft in Het geheime Avondmaal Da Vinci’s Laatste Avondmaal uitvoerig bestudeerd en stelt uiteindelijk vast dat het schilderij vol zit met Kathaarse verwijzingen. Je moet alleen wel de symbolen kennen. Een aantal symbolen staat voor Maria Magdalena, volgens de bloedlijntheorie de moeder van de kinderen van Jezus. Da Vinci heeft de Heilige Graal op zijn fresco Het Laatste Avondmaal in de refter van een klooster geschilderd – allebei, want de beker staat er op, zowel als het symbolen voor vrouwelijkheid. Leonardo wordt gezien als één van de belangrijkste bewakers van het geheim van de Priorij van Sion en heeft hij iedere keer weer voor de ingewijden herkenbare informatie in zijn schilderijen verstopt. Het zijn vaak verwijzingen naar Maria Magdalena.

Maar Sierra heeft wat mij betreft de echte graal gevonden, ook al heeft hij dat niet in de gaten gehad, zo lijkt het. Een sub-verhaallijn gaat namelijk over het Blauwe Boek, dat door apostel Johannes zou zijn geschreven. Sierra vertelt over de Katharen die werden vervolgd omdat ze geen priesters nodig hadden om met God te kunnen praten. De macht van de kerk van Rome werd zo onderuit geschoffeld, want volgens de officiële leer kunnen alleen vertegenwoordigers van de kerk van Rome dat. Dat Blauwe Boek geeft informatie over hoe dat anders kon.

Dit is de Heilige Graal en de belangrijkste reden voor de kruistocht tegen de Katharen: Het mediumschap van de hogere echelons van de Katharen. Zuid Frankrijk is een gebied geweest dat nooit erg veel aandacht van Rome heeft gekregen. De noordrand van de Pyreneeën heeft nooit een Romeins garnizoen gezien, ook de kerk was er wel, maar niet aanwezig. Religie en spiritualiteit ontwikkelden zich los van Rome. De belangstelling voor het gebied kwam rond 1200, onder paus Innocentius II, die het economische belang van de regio in de gaten kreeg en er vervolgens achter kwam dat het hele land vol zat met ketters – Katharen dus.

Speciaal voor de gelegenheid werd de pauselijke Inquisitie door  Domenico de Guzman opgericht . De Inquisitie viel direct onder de paus. Dat gelazer daar op de vlakte achter Narbonne en Montpellier en in de bergen bij Albi, vond hij, moest met wortel en tak worden uit geroeid en dat is in hoge mate gelukt. De bevolking van Carcassonne wierp zich uiteindelijk in het vuur om uit handen van de inquisitie te blijven. Andere Albigenzen en met name kinderen,  vluchtten naar Milaan, waar een machtige hertogen de paus buiten de deur hielden.

Priesters hadden de Katharen niet. Er was een groep die als medium regelrecht contact onderhield met de Bovenwereld. Zij waren vegetariër en deden geen lichamelijk werk. De bevolking at wel vlees, omdat men ervan uitging dat zij als boer de extra energie goed konden gebruiken.

Nu maar hopen dat die oude Duitser in Rome dit niet leest …

september 2009