Sinds heel kort wordt het programma RamBam door de VARA uitgezonden, een programma dat “ontmaskeren” als hoogte doel heeft. In een uitzending vorige week gingen de makers van Rambam Derek Ogilvie ontmaskeren, zoals ze zelf vonden. Ogilvie deed een reading in een grote zaal vol met mensen over de opa van Linda, één van de programmamakers. De ontmaskering was, dat Ogilvie een reading had gegeven van de opa van Linda, maar opa was niet overleden, dus was er geen spirit, dus kon Ogilvie geen contact maken en is Ogilvie nep.
Volgens een ander persoon deed Ogilvie aan “cold reading”. Dat was iets dat hijzelf ook goed kon en wat hij RamBam presentator Max, de collega van RamBam presentatrice Linda, leerde. Cold reading lag in de lijn van wat de Britse wetenschapper zei, want zoiets als “paranormaal” bestaat niet, dus dat kon het niet zijn. Ook de cold reading leermeester wist met zekerheid te vertellen, dat “paranormaal” niet bestaat. En hij kon het weten, want hij kan het ook niet! Blijft over: “cold reading”.
Cold reading gaat meer om het uitvragen van mensen en zo achter bepaalde antwoorden komen, eigenlijk een veredeld soort van raden. Er is inderdaad niets paranormaals aan, omdat ook presentator Max het kon leren. Hij ging ermee op een paranormaal beurs in Alkmaar staan en deed het lang niet zo slecht (voor een cold reader.)
Maar het is natuurlijk heel lastig om een item te maken over een onderwerp waar de makers 0–verstand van hebben. Wat in het programma ontmaskerd werd, was,
(a) dat de makers geen verstand van het onderwerp hadden;
(b) dat cold reading makkelijk te leren is - Max was er best handig in; en tot slot
(c) dat ze zeer eenzijdig voorgelicht het item zijn ingegaan.
Met betrekking tot Derek Ogilvie moet worden gezegd, dat hij oprecht werkt. Hij is er niet op uit om de kluit te belazeren en dat zouden de programmamakers weten als ze op Ogilvie’s manier contact met Boven zouden kunnen maken. Ogilvie kan alleen niet contact maken met zijn Gids en Engel en is daarom afhankelijk van wat voor energie er op een bepaald moment in de buurt is. Dat kan meevallen, dat kan tegenvallen. Als hij dat wel had gekund, zou hij nooit in de grap met Ushi van Dijk zijn getuind, dan had hij tevoren kunnen weten wat er aan de hand was. Zijn gids had hem op de hoogte gebracht en hij had het spel mooi kunnen meespelen.
Maar Ogilvie heeft het veel te druk. Hij staat aan de top van een piramide die er voor moet zorgen dat zijn entourage aan de onderkant van de piramide inkomsten heeft en houdt. De druk en het gebrek aan rust zijn niet goed. De entourage zorgt er ook voor, dat hij bij tijd en wijle veel weg heeft van een One-Man-Freakshow, met name toen hij "de boer op ging" en readings op straat gaf in gehuchten en buurtschappen.
Hij heeft TV contracten die hem volslagen uitputten, waardoor zijn energieniveau en daarmee de kwaliteit van de readings niet altijd even hoog is en dat hij wel eens moet terugvallen op cold reading. Daarnaast werkt hij als een paragnost, via voorwerpen, ringen bijvoorbeeld. Zo lijkt hij in zijn optreden op (de eveneens onvolprezen) Peter van der Hurk uit Den Haag.
Dan moet er worden opgemerkt, dat er blijkbaar niet veel kennis omtrent readings bestaat binnen de entourage van Ogilvie. Zo weet men blijkbaar niet, dat je niet dood hoeft te zijn om een “spirit” te hebben. Het is (als medium die het automatisch schrift beheerst) niet moeilijk om een chakra-reading van een willekeurig persoon te schrijven. Barack Obama, Chief Joseph van de Nez Percé, de zwager van de buurvrouw, de opa van Linda – geen probleem! En de spirits van overledenen staan vaak te trappelen om via een medium door te komen, ook dat is geen probleem.
Het hele RamBam-item over Ogilvie was dus een beetje jammer. Helemaal als we erbij bedenken, dat juist Linda een uitstekend medium zou kunnen worden. Maar ze is nog niet zover.
"Cold Reading"
Het intellectuele vertrekpunt van de programmamakers was was een onderzoek naar Ogilvie, waaruit bleek dat hij wetenschappelijk gezien niets paranormaals kon – lees: de wetenschappers in Engeland konden met hun apparaatjes niet bewijzen dat Ogilvie paranormale vaardigheden heeft ontwikkeld. De conclusie is dan altijd dat (in dit geval) Ogilvie gek is; de conclusie is nooit, dat de wetenschapper met ontzettend primitieve apparaatjes werkt, zó primitief, dat ze zelfs dát niet kunnen meten.Volgens een ander persoon deed Ogilvie aan “cold reading”. Dat was iets dat hijzelf ook goed kon en wat hij RamBam presentator Max, de collega van RamBam presentatrice Linda, leerde. Cold reading lag in de lijn van wat de Britse wetenschapper zei, want zoiets als “paranormaal” bestaat niet, dus dat kon het niet zijn. Ook de cold reading leermeester wist met zekerheid te vertellen, dat “paranormaal” niet bestaat. En hij kon het weten, want hij kan het ook niet! Blijft over: “cold reading”.
Cold reading gaat meer om het uitvragen van mensen en zo achter bepaalde antwoorden komen, eigenlijk een veredeld soort van raden. Er is inderdaad niets paranormaals aan, omdat ook presentator Max het kon leren. Hij ging ermee op een paranormaal beurs in Alkmaar staan en deed het lang niet zo slecht (voor een cold reader.)
Maar het is natuurlijk heel lastig om een item te maken over een onderwerp waar de makers 0–verstand van hebben. Wat in het programma ontmaskerd werd, was,
(a) dat de makers geen verstand van het onderwerp hadden;
(b) dat cold reading makkelijk te leren is - Max was er best handig in; en tot slot
(c) dat ze zeer eenzijdig voorgelicht het item zijn ingegaan.
Met betrekking tot Derek Ogilvie moet worden gezegd, dat hij oprecht werkt. Hij is er niet op uit om de kluit te belazeren en dat zouden de programmamakers weten als ze op Ogilvie’s manier contact met Boven zouden kunnen maken. Ogilvie kan alleen niet contact maken met zijn Gids en Engel en is daarom afhankelijk van wat voor energie er op een bepaald moment in de buurt is. Dat kan meevallen, dat kan tegenvallen. Als hij dat wel had gekund, zou hij nooit in de grap met Ushi van Dijk zijn getuind, dan had hij tevoren kunnen weten wat er aan de hand was. Zijn gids had hem op de hoogte gebracht en hij had het spel mooi kunnen meespelen.
Maar Ogilvie heeft het veel te druk. Hij staat aan de top van een piramide die er voor moet zorgen dat zijn entourage aan de onderkant van de piramide inkomsten heeft en houdt. De druk en het gebrek aan rust zijn niet goed. De entourage zorgt er ook voor, dat hij bij tijd en wijle veel weg heeft van een One-Man-Freakshow, met name toen hij "de boer op ging" en readings op straat gaf in gehuchten en buurtschappen.
Hij heeft TV contracten die hem volslagen uitputten, waardoor zijn energieniveau en daarmee de kwaliteit van de readings niet altijd even hoog is en dat hij wel eens moet terugvallen op cold reading. Daarnaast werkt hij als een paragnost, via voorwerpen, ringen bijvoorbeeld. Zo lijkt hij in zijn optreden op (de eveneens onvolprezen) Peter van der Hurk uit Den Haag.
Dan moet er worden opgemerkt, dat er blijkbaar niet veel kennis omtrent readings bestaat binnen de entourage van Ogilvie. Zo weet men blijkbaar niet, dat je niet dood hoeft te zijn om een “spirit” te hebben. Het is (als medium die het automatisch schrift beheerst) niet moeilijk om een chakra-reading van een willekeurig persoon te schrijven. Barack Obama, Chief Joseph van de Nez Percé, de zwager van de buurvrouw, de opa van Linda – geen probleem! En de spirits van overledenen staan vaak te trappelen om via een medium door te komen, ook dat is geen probleem.
Het hele RamBam-item over Ogilvie was dus een beetje jammer. Helemaal als we erbij bedenken, dat juist Linda een uitstekend medium zou kunnen worden. Maar ze is nog niet zover.
