De christelijke traditie heeft een manier van omgaan met wat in het Oosten «karma» heet. Hun versie is niet zo goed, die moet in de komende jaren worden aangepast om niet te verdwijnen en te worden vervangen door de oosterse manier van kijken. Maar uiteindelijk zullen de manieren van kijken versmelten, er is niets aan de hand.
Het «zielenheil», daar draait het om; hoe vergroot je de
gezondheid van de ziel? Op laag energetisch niveau is de ziel een misdadiger,
maar met dien verstande, dat het misdoen in het kader van het leren ligt.
Misdaad is leren, net als goed doen. Bij het idee «karma» wordt ervan uitgegaan
dat er een negatieve balans is van de ziel, die weer in balans moet worden
gebracht met hogere energie. Dus wanneer iemand op het niveau van de laagste
chakra’s dingen fout doet, kan hij leren dit niet meer te doen door middel van goed
gedrag uit een hoger chakra. Vervolgens moeten alle gedragingen uit de lagere
energieniveaus worden ingewisseld aan gedrag dat uit een hoger chakra afkomstig
is. Dat is de manier waarop je van lagere energie doorgroeit naar hogere
energie.
Dit doorgroeien is het doel van het leven: De groei van lage
energie, dat om puur lijfsbehoud gaat, tot aan de volgende stap, helemaal door tot
aan de goddelijke energie vanaf het derde chakra, moet helemaal, stap voor stap
doorleefd worden. Dat doet pijn. Het aangedane leed moet door de dader van zowel
de actieve als de passieve kant doorleefd worden. Hij moet voelen wat het is om
vermoord te worden, hij moet weten wat het is om moordenaar te zijn. Doorleven,
ervaren, voelen, daar draait het om bij Karma. Het is de moeilijke, pijnlijke
weg, maar het is niet anders.
Hier tegenover staat de westerse, christelijke manier van kijken.
De loop der dingen verschilt niet van die in het Oosten, de mensen lopen
vergelijkbare trajecten. Denk eens aan het volgende: De schrijver van dit
stukje is lang geleden heel rijk geweest. Het
was in Schotland aan de kust, ter hoogte van Lewis, een van de grote eilanden aan
de westkust. Hij was stinkend rijk: Hij had een vissersboot én schapen! Als
echte lage energie maakte hij uitgebreid misbruik van zijn macht en nu heeft
hij dat afgeleerd door slachtoffer te zijn van mensen met meer macht dan hij
ooit had. Op een bepaald moment zag zijn ziel tijdens een andere incarnatie in,
dat macht niet iets is om na te streven en het streven naar macht werd
losgelaten. En toen hij later als leider van een Joodse gemeenschap in de
Kaukasus leefde, had hij zijn balans gevonden en was hij een betrouwbare en eerlijke
leider van de gemeenschap geworden. Omdat hij niet naar macht streefde.
Met het schrappen van de ideeën over incarnatie uit het
christendom zo rond 420, heeft het christelijke Westen een enorme hoop karma
opgebouwd. Ze waren namelijk niet meer genegen om vanuit het perspectief van incarnatie
naar menselijk gedrag te kijken. «Goed doen» bleef als idee wel bestaan, maar dat
was in de praktijk niet veel meer dan je leven lang alles roven, verkrachten en
moorden wat en waar dat maar mogelijk was, om bij de naderende dood absolutie
te krijgen van de instantie die uiteindelijk al het bezit van de overledene
kreeg.
Leuke handel – maar karma oplossen…? Nee, bepaald niet! Boete doen was een commerciële aangelegenheid; de route naar bijvoorbeeld Santiago de Compostella bestond uit handel in slaapplaatsen, voeding, bescherming en vervoer en had niets van doen met verbetering van gedrag. Misschien voor een enkeling, maar voor de massa schoot het zijn doen voorbij.
De kern van de zaak is: In het christendom werd eeuwenlang geen karma opgelost, er werd niets gedaan om de onbalans in de energie te herstellen, de onbalans werd slechts afgekocht, bijvoorbeeld in de handel in aflaten. De Protestanten hebben gelijk gehad met hun aanvallen op die praktijk. Eeuwenlang werd er niets in balans gebracht; het oplossen van oud, christelijk karma is nu bezig. Het heet ‘crisis', het heet ‘dodelijke ziekte’, het heet ‘racisme, jaloezie en wantrouwen’, het heet ‘criminaliteit’ en wel bezien van twee kanten, als slachtoffer en als dader.
Aravinda, 13 april 2012
