De laatste dagen zie ik
regelmatig teksten van Niburu op Facebook voorbijkomen over contacten met
buitenaards leven. Is dat nou zo bijzonder dat er apart melding van gemaakt moet
worden; dat er een aparte website voor in het leven moest worden geroepen? Lijden
veel mensen niet aan het post-“The War Of The Worlds”-syndroom?
 |
| Orson Welles (1915 - 1985) |
Lang niet iedereen lijdt daaraan
en omdat veel mensen nog niet geboren waren in de late jaren 30: “The War Of
The Worlds” was een hoorspel gemaakt aan de hand van een verhaal van H.G. Wells
uit 1898, waarin buitenaardse wezens de aarde komen vernietigen.
Orson Welles maakte
er een hoorspel van dat op 30 oktober 1938 werd uitgezonden, vlak voor Halo´ween,
waarna in het zendbereik van het radiostation complete paniek en chaos uitbrak
onder de luisteraars. Overtuigd van de aanwezigheid van aardevernietigende
buitenaardse wezens, trachtte de luisteraar de stad New York te ontvluchten. Daarna
zijn er natuurlijk films en verschillende tv-series geweest, die een horde aan strenge
gelovigen in bedreigend buitenaards leven heeft opgeleverd.
De vernietiging van de aarde is
centraal blijven staan in dergelijke series. Alsof we dat zelf niet kunnen!
Daar is echt geen buitenaards leven voor nodig! Een onnozel vertrekpunt voor een
film dus, maar in het algemeen is angst een heel goed verkoopargument. Bange
mensen denken hun angst af te kunnen kopen en zijn zo een prachtige melkkoe. Zo
zijn de Kerk en de verzekeringsmaatschappijen ook groot geworden, ten slotte. Wells
en Welles deden dat natuurlijk ook: inspelen op angst.
Dan is er nog iets. H.G Wells had
in 1898 een science fiction roman geschreven.
Maar in elk hoorspel, elke roman, elke film en elke tv-serie moet een protagonist en een antagonist zijn. Dat betekent dat er een personage moet zijn met
wie de kijker (enz.) zich identificeert, meestal de held, “de goeie,” in het wit.
De antagonist is “de kwaaie,” in het zwart, die alles dat de goede
voor elkaar probeert te krijgen, naar de gallemiezen probeert te helpen. Zwart tegen Wit,
Goed tegen Kwaad, het Licht tegen het Duister, altijd gaat het om strijd, Batman
tegen The Joker, om oorlog.
En dat is maar goed ook. Stel
dat een film alleen maar protagonisten als personages zou hebben. Dan is die
film doodsaai. Men is het altijd met elkaar eens, alles wat wordt ondernomen, gaat
glimlachend goed, nooit een onvertogen woord. Je sukkelt in slaap waar je bij
zit. Stel vervolgens, dat de buitenaardse wezens hier op aarde kwamen en zich
als een protagonist zouden gedragen. Saai, niet te pruimen, slaapverwekkend, geen bal aan!
Dat is 'm dus niet. Van de buitenaardse
wezens werd dus een antagonist gemaakt om het verhaal op gang te helpen en te
houden. Ze zijn een literair personage
dat altijd als vernietigend monster wordt neergezet (behalve in Men In Black I.)
Of de vernietiging van de aarde een positief of negatief gegeven is, is overigens
een kwestie van perspectief.
Buitenaardse wezens hebben dus een negatief imago opgeprikt gekregen. In het collectieve menselijk bewustzijn zit een diepe angst voor alles dat vreemd is ingebakken, daar is de laatste eeuw ook angst voor buitenaardse wezens bijgekomen.
Vaste bezoekers
van Aravinda in Almere Haven en lezers van dit blog of van de nieuwsbrief van Aravinda,
weten inmiddels van de scheiding die we maken tussen hogere en lagere energie. Centraal
bij de lagere energie staat hun eigen heilige drie-eenheid Geld, Macht en
Status. Materie staat in hoog aanzien. Zij die dit niveau ontgroeid zijn, worden
meer bekoord door de heilige drie-eenheid van de hogere energie: Geven, Gunnen
en Delen, de spirituele GGD. Het materialisme is verlaten.
Dat is ook zo na het overlijden. Zij die opgesloten zijn in de verdichting van de drie laagste chakra´s, blijven dat als ze even geen ruimtepak meer dragen. Als ze vervolgens incarneren en een nieuw ruimtepak aangemeten krijgen, komen ze op het zelfde niveau binnen als waarop ze weg gingen. Het is dus niet zo, dat wanneer je flink veel verzekeringen en aflaten hebt betaald, je een stoeltje naast God hebt verdiend in de hoogste energetische lagen. In tegendeel, het is een laag–energetische redenering. Van deze energie kunnen we ook zeggen, dat die aarde-gebonden is. Wanneer na bepaalde tijd bij de groei van de ziel het vierde chakra wordt bereikt, is de overgang naar de hogere chakra´s ingezet. Pas dan wordt na de dood het energetische niveau van de aarde losgelaten en verblijft de ziel steeds meer in de hogere energetische lagen.
En waar ben je dan als je tussen
twee incarnaties in zit? Je hebt als je dood bent geen materie meer, dus kun je
in principe overal zijn – en zo is het ook. Velen onder ons komen energetisch gesproken van Andromeda of een andere
verre ster of planeet en worden op aarde gezet om voor anderen iets te
betekenen op een hoger energetisch niveau.
Kijk: daar heb je je buitenaardse
wezens! En ze vallen best mee.
M.A.S. 4.2.14
