De Ridders van Balans

Het menselijk bestaan vindt plaats tussen het Hogere en het Lagere Zelf in. Om Maman-ti als voorbeeld te nemen: Hij was de laatste incarnatie van een stukje energie van Okoa, de naam van zijn Hogere Zelf. Het hogere deel van Okoa is Engel-energie, het allerhoogste deel maakt (opnieuw) deel uit van de goddelijke energie. Iedereen is verbonden met dergelijke energie, iedereen heeft Meester energie die doorgaans "ziel" wordt genoemd en iedereen heeft een bepaalde mate van lage energie aan zich hangen, die meestal "entiteit" wordt genoemd. Daaronder zit nog een laag.

Bij de verschuiving van lage naar hoge energie vindt er ook een verschuiving in dimensies plaats; wij zijn bezig van drie naar vier te gaan (tijd maakt daarvan geen onderdeel uit.) Nu zijn er ook entiteiten die snakken naar een vergroting van hun bewustzijn, die snakken naar een verlossing uit de inktzwarte wereld waarin zij leven, die willen doorgroeien naar het relatief heldere licht van onze derde dimensie.

Tijdens een meditatie in "De Tempel" bij S.O.O.C. Aravinda, eind 2009, zijn de sjamanen van de lagere dimensies, de Ridders van Balans, bij Aravinda langs geweest; de helderzienden in het gezelschap hebben ze gezien. 

De Ridders stonden er onbeweeglijk bij en namen de omgeving in zich op. Ze zagen eruit als "oude Schotten in de film", ze droegen een soort grauwe rokken en hadden een grote stok of een zwaard in hun hand. Na paar minuten gingen ze weer terug naar hun eigen dimensie. Ook zij groeien door van hoog naar laag, net als wij.

Dus aan de ene kant de energie op het niveau van de Meesters waar de mens slechts gedeeltelijk aan toe is, aan de andere kant de energie die nog onder die van de mens zit. Met de verschuiving zal een deel van de lagere energie doorschuiven naar de derde dimensie, een deel van de mens zal doorschuiven naar de vierde.